presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. dáhtun dáhtton
2.p.ent. dáhtut dáhttot
3.p.ent. dáhttu dáhtui
1.p.tot. dáhtto dáhtuime
2.p.tot. dáhttubeahtti dáhtuide
3.p.tot. dáhttuba dáhtuiga
1.p.flt. dáhttut dáhtuimet
2.p.flt. dáhttubehtet dáhtuidet
3.p.flt. dáhttot dáhtto
presens nektingsform
dáhto
preteritum nektingsform
dáhtton
perf.partisipp
dáhtton
Eanet sojahanhámit →

dáhttut (verb)

presens (odne) preteritum (ikte)
1.p.ent. dáhtun dáhtton
2.p.ent. dáhtut dáhttot
3.p.ent. dáhttu dáhtui
1.p.tot. dáhtto dáhtuime
2.p.tot. dáhttubeahtti dáhtuide
3.p.tot. dáhttuba dáhtuiga
1.p.flt. dáhttut dáhtuimet
2.p.flt. dáhttubehtet dáhtuidet
3.p.flt. dáhttot dáhtto
presens nektingsform
dáhto
preteritum nektingsform
dáhtton
perf.partisipp
dáhtton
Eanet sojahanhámit →
dáhttut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáhttut verb transitiv infinitiv
  • dáhttut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • dáhttut verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • dáhttut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.

Juoga ii doaimma?

Jus fuobmát meattáhusa, de berrešit váldit oktavuođa minguin. Čilge čuolmma ja muital guđe neahttalohkki dahje mobiilatelefovnna don geavahit, ja maid ledjet ohcame go fuobmájit váttisvuođa.

dáhttut lea vejolaččat dán sáni hápmi:

dáhttut Sátnehistorjá → Oza buot hámiid teavsttain →
  • dáhttut verb transitiv infinitiv
  • dáhttut verb transitiv imperativ 1.p.flt.
  • dáhttut verb transitiv imperativ 2.p.flt.
  • dáhttut verb transitiv indikativ presens 1.p.flt.